własność intelektualna | Co do zasady

Przewidziana w ustawie o prawie autorskim wielokrotność stosownego wynagrodzenia jest przedmiotem licznych dyskusji oraz różnorodnych orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Zasadniczo przy rozstrzyganiu spraw dotyczących kolizji znaku towarowego i firmy decydujące znaczenie ma, kto pierwszy używał danego oznaczenia. Istotne będzie także uwzględnienie rzeczywistego przedmiotu prowadzonej działalności gospodarczej.

Sądowe nakazy blokowania dostępu do stron internetowych, z uwagi na swoją skuteczność w zwalczaniu naruszeń praw własności intelektualnej w internecie, stały się często stosowaną praktyką w wielu zagranicznych jurysdykcjach. Niedawne orzeczenie Sądu Okręgowego w Warszawie, odmawiające udzielenia zabezpieczenia w postaci zablokowania dostępu do popularnego serwisu wymiany i udostępniania plików, sugeruje, że rozwiązanie takie może być niemożliwe do zastosowania w Polsce.

TSUE potwierdził, że jeśli prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd co do pochodzenia produktu zachodzi tylko na części terytorium Unii, można orzec zakaz używania znaku towarowego tylko na tej części, z wyłączeniem konkretnych państw.

W czerwcu 2016 r., po wydaniu opinii Rzecznika Generalnego w sprawie kostki Rubika, zastanawialiśmy się, co TSUE ostatecznie postanowi w sprawie tego trójwymiarowego znaku towarowego. Zgodnie z oczekiwaniami wyrok TSUE zapadł jeszcze przed końcem 2016 r.

Gracze w pogoni za pokemonami mogą powodować różnego rodzaju zagrożenia lub zdarzenia. Niektóre z nich mogą skutkować odpowiedzialnością cywilną, a nawet karną.

Jeśli na targowisku są sprzedawane podróbki towarów markowych, dzierżawca placu targowego może być uznany za pośrednika przy naruszeniach prawa własności intelektualnej.

Czyli czym grozi zgadywanie, kto umrze, kto przeżyje i kto nowy pojawi się w kolejnym odcinku.

Rozporządzenie 207/2009 daje podstawy, by dochodzić odszkodowania za naruszenie unijnego znaku towarowego po opublikowaniu zgłoszenia tego znaku, a przed opublikowaniem jego rejestracji. Trybunał Sprawiedliwości UE w sprawie C-280/15 doprecyzował zakres takiego odszkodowania.

Licencjobiorca może dochodzić roszczeń wynikających z naruszenia prawa do zarejestrowanego wzoru wspólnotowego stanowiącego przedmiot licencji, nawet jeśli licencja ta nie została wpisana do rejestru. Może też domagać się naprawienia szkody, którą sam poniósł.

Wyłączenie możliwości wypowiedzenia umowy licencyjnej, choć dyskutowane przez autorów komentarzy, nie było do niedawna przedmiotem oceny sądów. Dopiero ostatnio pojawiło się orzeczenie, w którym sąd apelacyjny wyinterpretował z oświadczeń i zachowania stron fakt zawarcia przez nie umowy licencji niewyłącznej na czas nieoznaczony, z wyłączeniem możliwości jej wypowiedzenia.

W wyroku z 9 czerwca 2016 r. Trybunał Sprawiedliwości rozstrzygnął kwestie czynników, które należy wziąć pod uwagę przy ustalaniu rozmiaru szkody lub wysokości słusznego wynagrodzenia z tytułu naruszenia. Orzeczenie zapadło na podstawie przepisów dotyczących rozporządzenia (WE) 2100/94 w sprawie wspólnotowego systemu środków ochrony odmian roślin.