zamówienia publiczne | Co do zasady

Planowana nowelizacja Prawa zamówień publicznych, mimo że wprowadza pewne zmiany w zakresie zasad uczestnictwa podmiotów trzecich w wykonaniu zamówienia, nie rozstrzyga wszystkich wątpliwości dotychczasowej praktyki. W odniesieniu do niektórych z nich przydatne więc będą wskazówki z niedawnego wyroku TSUE.

Rozwój technologii informatycznej przyczynił się do zmiany systemu zamówień publicznych. Nareszcie zostanie uchwalona nowelizacja, która wprowadzi obowiązek komunikacji elektronicznej pomiędzy zamawiającym a potencjalnymi wykonawcami.

Jedną z ważniejszych zmian w ramach nowelizacji ustawy Prawo zamówień publicznych jest wprowadzenie jednolitego europejskiego dokumentu zamówienia, który ma znacząco ułatwić wykonawcom ubieganie się o udzielenie zamówienia.

Projekt nowelizacji ustawy Prawo zamówień publicznych przewiduje – w ślad za dyrektywą 2014/24/UE – zmiany zmierzające do promocji innowacyjności także w zamówieniach publicznych.

Pojęcie zamówienia typu in-house, tj. zamówienia udzielanego przez podmiot publiczny innemu podmiotowi publicznemu, nie jest obce polskiemu prawu. Nowelizacja Prawa zamówień publicznych wprowadza jednak bardzo duże zmiany w tym zakresie.

Planowana nowelizacja Prawa zamówień publicznych tylko z pozoru zmienia zasady modyfikacji umowy w sprawie zamówienia publicznego. Tak naprawdę decydujące znaczenie nadal mają reguły wypracowane w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE i zebrane w dyrektywie 2014/24.

Zakaz zmiany wykonawcy w trakcie realizacji umowy w sprawie zamówień publicznych nie jest bezwzględny – doktryna i orzecznictwo wskazują wyjątki od tej zasady. Wśród nich pojawia się instytucja przystąpienia do długu. Czy w każdym przypadku przystąpienie do długu będzie dopuszczalne?

25 marca 2016 r. weszła w życie ustawa o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją wizyty Jego Świątobliwości Papieża Franciszka w Rzeczypospolitej Polskiej oraz Światowych Dni Młodzieży – Kraków 2016. Wpływa ona na zasady udzielania zamówień publicznych związanych z powyższymi wydarzeniami.

Sąd Najwyższy wydał niedawno przełomową uchwałę stanowiącą o dopuszczalności skargi do sądu odnośnie do zarzutów oddalonych w uzasadnieniu wyroku KIO, ale niewspomnianych w jego sentencji. Dzięki tej uchwale wykonawcy odzyskują konstytucyjne prawo do ponownego rozpatrzenia sprawy oraz szansę na wnikliwszą – bo dwukrotną – kontrolę czynności zamawiającego.

Teoretycznie niewinny instrument przewidziany w art. 483 i 484 Kodeksu cywilnego spędza sen z powiek wielu wykonawcom, także tym zaangażowanym w projekty publiczne, realizowane na podstawie umów zawieranych w oparciu o Prawo zamówień publicznych. Kary umowne zastrzegane są za wszelkie naruszenia umowy i w ogromnej wysokości. Nadszedł czas, aby to zmienić.

Specyfika zasobów pozwalających na wykazanie się wymaganą w postępowaniu zdolnością ekonomiczną powoduje wątpliwości co do dopuszczalnych form ich realnego udostępnienia. Na podstawie najświeższego orzecznictwa okazuje się jednak, że sposobów na prawidłowe posługiwanie się zdolnością ekonomiczną innego podmiotu jest wiele.

Środowisko budowlane często podnosi słuszny postulat, żeby modyfikacje ogólnych warunków FIDIC ograniczyć do niezbędnych kwestii. Jedną z nich są zasady odpowiedzialności wykonawcy za wady obiektu. Brak ich uregulowania w warunkach szczególnych może prowadzić do sporów.